Προς τον Διευθυντή και το Σύλλογο καθηγητών του 5ου ΓΕΛ και τον Σύλλογο γονέων του σχολείου

Οι μαθητές του 5ου ΓεΛ Ηρακλείου, προχωρήσαμε σε κατάληψη του σχολείου μας διεκδικώντας τα αυτονόητα για την αντιμετώπιση της πανδημίας με αιτήματα:

1. Περιορισμένος αριθμός μαθητ(ρι)ών ανά τμήμα με διάσπαση των τμημάτων.
2. Προσλήψεις καθηγητ(ρι)ών για να καλυφθούν όλα τα κενά που θα δημιουργηθούν
3.  Άμεση πρόσληψη επαρκούς προσωπικού καθαριότητας.
4. Συντομότερες διδακτικές ώρες/περισσότερα διαλείμματα για να αντέξουμε τη μάσκα.
5. Δωρεάν έλεγχο σε όλες/όλους τις/τους μαθήτριες/μαθητές και καθηγήτριες/καθηγητές σε περίπτωση που κρίνεται άμεσος κίνδυνος( π.χ ύπαρξη κρούσματος στον χώρο του σχολείου.)
6. Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεκπαίδευσης/τηλεργασίας παρά ΜΟΝΟ όταν είναι απαραίτητο, με τη διασφάλιση ότι τα προσωπικά δεδομένα μας δεν παρακρατούνται πουθενά. 

Διαπιστώσαμε στην πορεία των κινητοποιήσεών μας ότι η κατάσταση ήταν αδιέξοδη αφού δύσκολα ακούγονται οι νέοι και γι αυτό αποφασίσαμε να σταματήσουμε. Οι τελευταίες εξαγγελίες της υπουργού παιδείας να διαχωρίσει τους μαθητές σε καλούς και κακούς και να ζητήσει από τους καθηγητές μας να αναλάβουν το ρόλο των ρουφιάνων, μας έφεραν πάλι στα κάγκελα με μεγαλύτερη συμμετοχή των μαθητών.

Επειδή αυτές τις μέρες ακούσαμε πολλά θα θέλαμε να σχολιάσουμε:

• Μας κατηγορούν, και πολύ σωστά, ότι δεν ξέρουμε να αγωνιζόμαστε. Γι αυτό προφανώς καταργήθηκαν τα μαθήματα της πολιτικής αγωγής και της κοινωνιολογίας; 
• Μας κατηγορούν ότι οι καλλιτεχνικές μας επιλογές δεν ξεφεύγουν από τα όρια της τηλεόρασης, και πολύ σωστά. Γι αυτό προφανώς και δεν υπάρχει ουσιαστική καλλιτεχνική παιδεία; στο λύκειο είναι ανύπαρκτη. 
• Μας κατηγορούν ότι δεν συγκεντρωνόμαστε στα μαθήματά μας, ότι είμαστε κακοί μαθητές και χωρίς ουσιαστική προσπάθεια. Μπροστά μας έχουμε ένα αβέβαιο παρόν και πολύ περισσότερο ένα ακυρωμένο μέλλον. Μήπως οι μαθητές του χαβαλέ είναι κυρίως μαθητές της παραίτησης;
• Μας κατηγορούν ότι δεν θέλουμε να κάνουμε μάθημα και ότι οι καταλήψεις έχουν γίνει έθιμο και φθινοπωρινές διακοπές. Και πολύ σωστά. Αλήθεια, με ποιο αποδοτικό τρόπο μπορούν να διεκδικήσουν οι μαθητές;  Όλα τα αιτήματα μας είναι απλώς “κόστος” για την πολιτεία ενώ  προσπαθούν να εμποδίσουν κάθε έκφραση διαμαρτυρίας παρουσιάζοντάς μας ως αλήτες και πιθήκους και φίδια. Αρκούν μια ματιά σε σκίτσα που κυκλοφορούν ή οι απόψεις που διατυπώνονται από διάφορους πολιτικούς.

Αυτές τις μέρες, όμως, ζήσαμε ένα διαφορετικό μάθημα, ναι θα έχει δίκιο αν πει κάποιος πώς τολμάμε να λέμε την κατάληψη μάθημα. Κι όμως, βρεθήκαμε, συζητήσαμε, πλακωθήκαμε, προβληματιστήκαμε, είδαμε ποιος είναι μαζί μας και ποιος απέναντι, και όλα με λάθος τρόπο, αλλά τον δικό μας λάθος τρόπο. Και μάθαμε…

  Σε κάποιο μάθημα, έκθεση ή φιλοσοφία ή πολιτική αγωγή, μάθαμε πως οι νέοι πρώτα από όλα κάνουν όνειρα. Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε αυτό ακριβώς, να κάνουμε όνειρα και έστω, με λάθος τρόπο, να διεκδικούμε τη ζωή μας. 

Σας ευχαριστούμε για τη συμπαράσταση.