Και ξαφνικά μας ήρθε η ιδέα: Κάνουμε μια θεατρική παράσταση; Πως; Κι όμως…. Για να κάνεις θέατρο ένα μόνο πράγμα χρειάζεσαι: το ανθρώπινο υλικό! Μπορείς να πάρεις ένα οποιονδήποτε χώρο και να τον ονομάσεις σκηνή, ένας μόνο να διασχίζει το χώρο αυτό και ένας άλλος να τον παρακολουθεί· αυτά είναι όλα κι όλα που χρειάζονται για να γίνει μια θεατρική πράξη. Έτσι κι έγινε· με λίγα αλλά με πολλή ψυχή ξεκινήσαμε την προσπάθεια και φτάσαμε ως εδώ. Ένα ταξίδι, λοιπόν, είναι με όχημα τη φαντασία, με οδηγό τη θέληση, με επιβάτες όλους μας, με συνοδό το όνειρο, με τελευταίο σταθμό του ταξιδιού το βίωμα και το συναίσθημα της επικείμενης θεατρικής παράστασης

Πληροφορίες για το πού και πότε ΕΔΩ

Μαρκοπούλου Λίνα
Γκουγκούσης Σωτήρης
Χουρσανίδης Μανόλης

Συνοπτική επισκόπηση του έργου:
Αυτό το παράλογο μονόπρακτο παρουσιάζει 5 χαρακτήρες: έναν χαλαρό τύπο, μια πολύ βιαστική γυναίκα, ένα νευρωτικό άτομο, μια σκοτεινή απαισιόδοξη φιγούρα και έναν ερασιτέχνη ντετέκτιβ. Δε χρειάζονται ονόματα· εμφανίζονται απλώς με το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς τους.
Είναι μια υπέροχη ανοιξιάτικη μέρα σε ένα πάρκο, ο άνετος τύπος κάθεται σε ένα παγκάκι στο πάρκο να διαβάσει την εφημερίδα του, όταν πλησιάζει πολύ βιαστικά η Γυναίκα με ένα κουτί. Πριν προλάβει ο Άνετος τύπος να αρνηθεί, του το έχει αφήσει με οδηγίες ότι το κουτί δεν πρέπει να κουνηθεί, να χτυπηθεί, να γείρει ή να ανοιχτεί.
Τότε αρχίζει να καταφθάνει μια σειρά ετερόκλητων χαρακτήρων, ο καθένας με μια θεωρία γύρω από το πιθανό περιεχόμενο του κουτιού…………..!!!!!

Ποιος είναι ο συμβολισμός του κουτιού;
Ο συμβολισμός του κουτιού είναι πολύπλευρος, όπως άλλωστε και το κουτί· εξαρτάται από την οπτική γωνία που θα το κοιτάξεις, για να χρωματιστεί διαφορετικά το περιεχόμενό του και αυτό ακριβώς είναι το τεράστιο ενδιαφέρον που δημιουργεί. Συνειρμικά, η σκέψη μας οδηγείται στο Κουτί της Πανδώρας , όπου οι άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι με όλες τις συμφορές του κόσμου ή στο Κουτί του Σρέντιγκερ από το πείραμα του οποίου θεμελιώνεται η σύγχρονη Κβαντική θεωρία για την αρχή της Απροσδιοριστίας.
Το Κουτί είναι το «άγνωστο σύμπαν», μια μαύρη τρύπα, ένα pixel καμένο, που αποδομεί την εικόνα του κόσμου, όπως τον έχουμε ορίσει στο μυαλό μας, και μοιραία μας προξενεί φόβο, πανικό υστερία και δέος.
Ζούμε σε ένα κουτί που απέξω γράφει: «Καταναλώνω, ευημερώ, ζω με ασφάλεια» και από μέσα γράφει: «Δε ξέρω ποιος είμαι, φοβάμαι, νιώθω μόνος μου, δεν υπάρχω». Είναι το κουτί της Λήθης…… Η ζωή του σύγχρονου ανθρώπου είναι κλεισμένη σε ένα κουτί, όπου ο ίδιος κατέχεται από αγωνία και άγχος, από δισταγμό και ανησυχία και από μια ετοιμότητα να πανικοβληθεί, να χάσει το νου του, να πέσει σε σύγχυση· μια κατάσταση που έρχεται σε αντίθεση με τον προγραμματισμένο τρόπο ζωής του και την προσπάθεια του να ζει ασφαλέστερα. Όσο, όμως, προσπαθεί να ζει ασφαλέστερα, τόσο πιο πολύ ξεχνά πως θάνατος και ζωή, ζωή και κίνδυνος είναι άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους κι όσο περισσότερο λησμονεί το θάνατο, τόσο πιο πολύ φοβάται τη ζωή.
Πόσο σημασία έχει τελικά τι πραγματικά έχει μέσα το κουτί του έργου;